Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Chelidonium majus & Veronica serpyllifolia subsp. serpyllifolia

fotò
fotò
Erbo-de-santo-Claro

Chelidonium majus

Papaveraceae

Àutri noum : Clareto, Erbo-d'esclaire, Dindouliero, Saladuegno, Celidòni.

Noms en français : Chélidoine, Éclaire.

Descripcioun :
L'erbo-de-santo-Claro, trachis dins li escoumbre e li relarg umide. Flouris pulèu d'ouro, pièi li fru soun alounga (2 à 4 cm), un pau torso e boussela.

Usanço :
Desempièi l'Antiqueta, s'èi toujour pensa que sougnavo la visto e meme la dounavo tournamai is avugle ; d'aqui tóuti li noum en raport emé lou vèire : erbo-d'esclaire, erbo-dóu-vèire... Pièi, emé lou principe di signaturo de Paracelse (siècle XVIe), s'èi pensa que sougnavo li proublèmo de bilo (la sèbo a la memo coulour que la bilo) e de fege. Sèmblo subretout bono pèr sougna la pèu e li berrugo (erbo-dei-barrugo, Fourcauquié). Aro s'utiliso peréu coume antispasmoudico e sedativo.

Port : Erbo
Taio : 15 à 60 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Chelidonium
Famiho : Papaveraceae


Ordre : Ranunculales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 2 à 3 cm
Flourido : Printems - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Mars à juliet

Liò : Escoumbre e proche dis oustau - Muraio - Proche d'aigo
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Subrecousmoupoulito
Ref. sc. : Chelidonium majus L., 1753

fotò
fotò
Verounico(-à-fueio-de-ferigouleto)

Veronica serpyllifolia subsp. serpyllifolia

Plantaginaceae Scrophulariaceae

Nom en français : Véronique à feuilles de serpolet.

Descripcioun :
Aquesto verounico rebalo au sòu dins d'ùni relarg gourga d'aigo. La subsp. presentado eici, serpyllifolia, se rescontro pulèu en plano, pamens pòu mounta fin qu'à 2200 m. Se recounèis à si flour blanco raiado de blu, à si fueio redouno e sènso péu e à si boursoun mai larg que long. La subsp. humifusa trachis en mountagno, fai de flour pu grando e se vèi en coulounìo.

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto, escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Erbo
Taio : 3 à 30 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Veronica
Famiho : Plantaginaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae

Ordre : Lamiales

Coulour de la flour : Bluio
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 7 à 12 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Si
Autour basso e auto : 0 à 2200 m
Aparado : Noun
Mai à avoust

Liò : Prado umido - Pelouso - Palun
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Subrecousmoupoulito
Ref. sc. : Veronica serpyllifolia subsp. serpyllifolia (Dicks.) Syme, 1866

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
R
ges
RR
RR
R
R

Chelidonium majus & Veronica serpyllifolia subsp. serpyllifolia

CC
R
CC
CC
CC
CC
CC
C

Coumpara Erbo-de-santo-Claro emé uno autro planto

fotò

Coumpara Verounico(-à-fueio-de-ferigouleto) emé uno autro planto

fotò